ادامه بی‌توجهی مسئولان شرکت تجهیز به خوابگاه نصرت
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۴۲۰۰۲
سرمربی تیم ملی کاراته گفت: بزرگترین مشکل ما وضعیت نامناسب خوابگاه نصرت است.
به گزارش ایران اکونومیست، سید شهرام هروی درباره عملکرد ملی پوشان کومیته مردان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۳،گفت: ما برای این مسابقات دو هدف مهم داشتیم، هدف اول کسب نتایجی بهتر از دوره قبل و هدف دوم تکرار طلای کومیته تیمی بود و در مجموع به هر دو هدف خود در مالزی رسیدیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: پیش بینی خودمان کسب حداقل ۳ مدال طلا در بخش انفرادی بود که این امر محقق نشد. تمام ملی پوشان حاضر در مسابقات قهرمانی آسیا بعد از مسابقات قهرمانی کشور و دو مرحله انتخابی شفاف راهی این رقابت ها شدند و توانایی کسب بهترین مدال ها را داشتند اما این امر محقق نشد. در مجموع باید نتایج تیم ملی در بخش انفرادی بهتر از این می شد. نیاز است تلاش مان را بیشتر کنیم تا در مسابقات آتی بهترین عملکرد را داشته باشیم.
سرمربی تیم ملی ادامه داد: در کومیته تیمی نمایش ملی پوشان جوان ما تحسین برانگیز بود. نقطه عطف عملکرد آنها برابر تیم اردن بود و در شرایطی که دو بر صفر از حریف عقب بودند توانستند ۳ بر ۲ پیروز شوند و به دیدار نهایی راه پیدا کنند. در مبارزات فینال نیز موفق شدیم از سد قزاقستان عبور کنیم تا فاصله خود را با این تیم نشان دهیم.
هروی درباره زمان شروع اردوهای تیم ملی برای بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان نیز گفت: دور جدید تمرینات تیم ملی از روز دوشنبه آغاز می شود. ما تا قبل از اعزام به بازیهای آسیایی اردوهای خود را به صورت مرتب پیگیری و تلاش می کنیم نقاط ضعف را به حداقل برسانیم تا با آمادگی کامل آماده حضور در بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان شویم. در حال حاضر بزرگترین مشکل تیم ملی شرایط نامساعد خوابگاه نصرت است. شرایط و امکانات این خوابگاه مناسب نیست تا جایی که در برخی اتاق ها نزدیک به ۸ ورزشکار در کنار یکدیگر حضور دارند. در کنار این مسئله خرابی سیستم سرمایش نیز برای تیم های ورزشی مشکل ساز است.
سرمربی تیم ملی کومیته مردان در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش این مشکل را برطرف کنند تا ملی پوشان کاراته بدون دغدغه تمرینات خود را برای بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان دنبال کنند. کاراته همیشه از رشته های مدال آور کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی بوده و امیدواریم در این دوره نیز افتخارات گذشته را تکرار کند.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تیم ملی کاراته مردان
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: تیم ملی کاراته مردان مسابقات قهرمانی بازیهای آسیایی ملی پوشان تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۴۲۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟
روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».
به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.
یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟
کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آنها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.
نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آنها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!
انتهای پیام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد